هنر ادبیات

یافته های نوین ادبی وآموزش زبان فارسی

هنر ادبیات

یافته های نوین ادبی وآموزش زبان فارسی

بزم عشق رضا

          

                               

                                            بزم عشق

 

الســــلام  ای  قبـلـه گاه  عاشقان           الســلام  ای سـجــده گاه عارفــــان

 

السـلام    ای  آیـت  لـطـف  خـدا           « اولیـــن بیـمار چشــمت مصطفــی»

 

الســـلام  ای قبــلــه گاه هفتمین             السـلام  ای ســـرّ ِ قـــرآن مبیـــن

 

السـلام   ای ضــــامن آهــوی من             الســلام  ای ســدر و  طـوبـای  زَمَـن

 

الســـــلام ای ماه کنعــانی جمـال            الســلام  ای مطلــع شــیرین فـــال

 

الســـلام   ای مـونـس  ما  در  بـلا              الســلام ای شــافــع  ر و ز  جـــزا

 

من  کیــــم ؟ آری گدایـــی دیگرم             بــر سـر خـوان کرم ،  فـرمـانبـرم

 

من   همـانــم ؛ غافـلـی  غفلت زده             کــو  پشـیـمان گشـته و محنـت زده

 

دل   فـدای دیده ات شمـس الشموس           سـر نثـار خنجــرت سـردار طــوس

 

بـاز   هـم  دل  ، یاد نامـت می کند             جــان فـدای خاک پایـت  مــی کند

 

دل   هــوای روی گنبـد کرده است               چـون کبوتـر رو به مقصد کرده است

 

بــاز   قطــره  میل  دریــا  می کند           از ثــری  رو بــه ثریـا  می کنـــد

 

تـا    ثریــا  عشـــق  غوغا  می کند          قطـره را  همرنگ  دریـا  می کنــد

 

آبــی  دریــا تویـی ، روح الامیـــن           خسروخوبـان تویـی ، عیـن الیقیـن

 

بـاز   هــم  پـای  ضـریحت  آمـدم             بـا دلـی  سرشـار  غربـت  آمـدم

 

آمــدم بــر درگهت ، عیـن الرضـا              « ای پس از سوء القضـا حسن القضا»

 

ای  نــگاهـت  یــادگار  مصـطفـی            فضل و  عدلـت  زاده ی شیر خـدا

 

مــوج   گیســوی تـو تضمین فرات             دُرّ اقـلیـمت  ، نشــان  بیّنـ‌ــات

 

ای  ســریرت مخـزن فضل و کـرم               وی حـریـمت معـدن بـذل و نِعـم

 

ای  عزیــز فاطـمــه ، رکن هـُـدا            منبـع  جـود و سـخایی ، یا رضـا

 

ای کریمـان را کـرم در دسـت تـو                کرسی و  نون  و  قلم در دست  تو

 

ای   گل بــاغ امـامت ، بـ‌والحسـن               هشـتمیـن نـور ولایـت ، جـان من

 

ای  امام هشــتم ، ای ســردار طوس            مشـک و عـود و ضَیمرانت پای بوس

 

ای   شــفاعت خـواه جمـله مردمان              وآن دم عیـسـاییت تفسیر جــان

 

فـاش   می گویم تــویی مــولای من            دیـن من ، ایـمـان من ، عقبای من

 

فــاش  می گویـم تویی اسـرار حـق             نور حق ،خورشید حق ، اقمار حـق

 

ای  کبوتـــرهــا بـه گنبـد پر زنیـد            بوسـه  بـر دُردانـه ی حیـدر زنیـد

 

یوسـف   کنـعـان زهـــرا شد رضا              وعــده گاه  اهـل  معنـا  شد ، رضا

 

زاده ی  موســی   و  ســالار امـم              نَکهـت ِ شـیـر خــدا ، ماه عجــم

 

معـنــی  تـورات مــوسی و زبــور             هشتمین شـاخه  گل  بـاغ  صبـور

 

ماه   ذی قعده  ریاحیــن  بـوی  او             عسکر و هــادی و مهـدی سوی او

 

رحمتـی از ســوی فــردوس برین               سِـبط  مولا ، نـور خیـرالمـرسلین

 

تـا که از شهر نبــی هجــرت نمود              عزمِ کـوی و  وادی غربـــت  نـمود

 

طـوس  را بــا مقـدمش عـزت نهاد              قبلـه  گاه  هفتـم  امـّـت نهــــاد

 

طــوس در رقـص آمد و بی تاب شد             قبلـه ی خورشید عالـم تـاب شــد

 

جـام  زهـرش گریه در خون می کند            آب صـحنش دیـده مجنون می کنـد

 

عاشـقـا   ! دل گیــر و عـزم یار کن         بــا نشــان  ایـزدی  دیــدار کن

 

جـام   برگیـر و می و مطـرب بجوش             پـای کوب و بـاده ی سـاقی بنـوش

 

بـاده ی نابـی که از جـام علـی ست              بـر سـریر ملک یـزدانـی ولـی ست

 

زآتـش  عشــقـش شررها سوختـه              جـام  مینویـش  شـهادت  توختـه

 

او   رضــا گشت و خدا راضــی به او            ضامن عشقـی که مــی نازی به او

 

بنـده ی خـویشی ، پشیمـانی بیا               از  چـه می ترسی ؟ گریزانـی بیـا

 

ضـــامن آهـو ، یـل اقلیــم عشق              مر تو را خوانـَد بـه صد تکریم عشق

 

بانــگ   او بشنـو ، نـدایش گوش کن           آتـش کـذب  و  ریـا  خاموش کن

 

او علــی بـن حسیـن بن علـی است            بـر حریـم مُلکِ امکانی ولــی ست

 

بـا  هـمـه زاری تـو نزدش نالـه کن              بـا  دم  عشقش  دلـت  آلالـه  کن

 

لالــه را بـر گیـر از محـراب عشق               سجده کن  بـر دفتر بی تاب عشـق

 

بـاده  را  در هــر سجـودت یاد کن              پـس ندای ِ الامــان  فریـــاد کن

 

تـا   که  در  اقلیم  حق  ره  یافتی              مأمنــی  در کــوی آن مه یافتـی

 

از مقـام کبریـایـش  پـای  بــوس               خـاک کـوی وادی شـمس الشموس

 

شهادت ثامن الائمّه علی بن موسی الرضا تسلیت باد

گفتمش نقاش را نقشی بکش از زندگی ... با قلم نقش حبابی بر لب دریا کشید

گفتمش چون می کشی تصویر مردان خدا ... تک درختی در بیابان یکه و تنها کشید

گفتمش نامردمان این زمان را نقش کن ... عکس یک خنجرزپشت سر پی مولا کشید

گفتمش راهی بکش کان ره رساند مقصدم ... راه عشق و عاشقی و مستی ونجوا کشید

گفتمش تصویری از لیلی ومجنون رابکش ... عکس حیدر(ع) در کنار حضرت زهرا(س)کشید

گفتمش
  بر روی کاغذ عشق را تصویر کن ... در بیابان بلا، تصویر یک سقا کشید

گفتمش از غربت ومظلومی ومحنت بکش ... فکر کرد و چهار قبر خاکی از طه کشید

گفتمش سختی ودرد وآه گشته حاصلم ... گریه کردآهی کشید و زینب کبری(س) کشید

گفتمش درد دلم را با که گویم ای رفیق ... عکس مهدی(ع) راکشید و بَه چه بس زیبا کشید

گفتمش ترسیم کن تصویری از روی حسین(ع) ... گفت این یک را بباید خالق یکتا کشید

                                                                                             ارسالی از:

                                                                                                     شیدایوسفی

یاثارالله

 

          

و پس از چهل روز قافله اسیران به کربلا بر می گردد و اینک اهل بیت امام حسین (ع) هر کدام زبان به شکوه باز می گشایند. در گوشه ای کودکی با گریه صدا میزند: عمو جان من تشنه ام عمو کجاست؟؟  عمه جان من تشنه ام به من بگو اکبر کجاست؟ قاسم کجاست؟؟ عمه جان به من بگو بابا چه شد؟  عمه جان به من بگو...............؟!           
وزینب چه بگوید............امان از دل زینب .

من اسیری از سفر برگشته ام.............

امام صادق (علیه السلام) در قسمتی از زیارت اربعین می‌فرمایند:

"... و او(حسین) در راه تو جان خویش را بذل نمود تا بندگانت را از نادانی و سرگردانی وگمراهی نجات بخشد ...

نمی دانم از اربعین چیزی می توان گفت یا نه؟

آخر اربعین اربعین است و نشانگر چهل روز دوری عاشق و معشوق و دو دلداده از هم.

چگونه توانستی این چهل روز را تحمل کنی زینب؟

تو که طاقت سه روز دوری از حسین را بعداز ازدواجت هم نداشتی. یادت هست؟

آن سه روز ی که به خاطر دوری از او سخت بیمار شدی و ضعف بر بدنت غالب شد. به یاد داری؟

نمی دانم این چهل روز را چگونه به سر بردی.

چهل روز همراهی با کاروانی از اسیران.

چهل روز درد و رنج و سختی. چهل روز تازیانه و محنت

تو نماد عشق بودی و قهرمان صبر و آزادگی

پرستار گلهای خزان زده  و باغ بی باغبان بودی.

مانده ام  که آیا به کربلا باز گشتی یا نه؟

باز هم سری به قتلگاه زدی یا نه؟

باز هم مزار برادرت را دیدی یا نه؟

زینب تو چه کردی در این چهل روز  با این همه درد  و رنج؟.....

دلم برای حرمش  پرمیزنه.

 

در کوى عشق، درد و بلا  کم نمى‏شود

از بـاغ خـلـد، بــرگ و نــوا کـم نمى‏شود

تـیـغ شـهـادت اسـت دل گـــرم را عـلاج

ایــن تشنـگى بـه آب بقـاء کـم نمى‏شود

قـاصـد، تسـلّى دل عــاشـق نـمى‏دهـد

شوق حـرم  بـه  قبله نما، کم  نمى‏شود

اربعین شهادت مظلوم کربلا تسلیت باد.

التماس دعاداریم